-
1 przyznać
pf.1. (= zgodzić się) admit, acknowledge; przyznać komuś rację admit that sb is right; przyznać, że... acknowledge l. concede that...; muszę przyznać, że... I have to confess l. admit that...; trzeba przyznać, że... admittedly...2. (= udzielić, wydać) award, grant ( komuś coś sb sth); ( tytuł naukowy) confer ( komuś upon sb); (= przydzielić) allocate; przyznać coś komuś na drodze sądowej adjudge sth to sb; przyznać komuś odszkodowanie award l. grant sb a compensation; przyznać komuś nagrodę award sb a prize; przyznać komuś prawo stałego pobytu grant sb the right of permanent residence; przyznać komuś premię award sb a bonus; przyznać komuś stypendium grant sb a scholarship.pf.przyznawać się ipf. confess, own up to ( do czegoś to sth); admit; przyznawać się do autorstwa czegoś ( o mężczyźnie) father sth; ( o kobiecie) mother sth; przyznać się do błędu recognize one's error, own to a mistake; przyznać się do bycia homoseksualistą come out, come out of the closet; przyznać się do czegoś come clean about sth; (np. do zamachu, zabójstwa) claim responsibility for sth; przyznać się do morderstwa confess to murder; przyznać się do porażki admit l. acknowledge l. concede defeat, haul down the flag l. colors; przyznać się do winy confess one's guilt; (nie) przyznać się do winy prawn. plead (not) guilty; muszę się do czegoś przyznać I have sth to confess.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznać
-
2 przyznawać
глаг.• впускать• давать• дозволять• допускать• допустить• исповедовать• награждать• позволить• позволять• предоставлять• предполагать• предположить• признавать• признаваться• признать• признаться• принимать• принять• присудить• разрешать• разрешить• уступать* * *1) (nagrodę) присуждать, удостаивать2) przyznawać (potwierdzać) сознаваться3) przyznawać (udzielać) предоставлять, утверждать4) przyznawać (zgadzać się) признавать, соглашатьсяuznawać признавать (считать)poznawać, rozpoznawać признавать (узнавать)* * *przyzna|wać\przyznawaćję, \przyznawaćwany несов. со 1. признавать что, соглашаться с чем;2. предоставлять; 3. присуждать что; удостаивать чего; ср. przyznać+1. zgadzać się 2. asygnować 3. nadawać
* * *przyznaję, przyznawany несов. co1) признава́ть что, соглаша́ться с чем2) предоставля́тьSyn: -
3 przyznawać
impf ⇒ przyznać* * *1. -aję, -ajesz, -ać; perf; vt2. viprzyznawać coś komuś — (kredyt, obywatelstwo, status) to grant sb sth; (nagrodę, wyróżnienie) to award sb sth
przyznawać, że... — to admit lub grant that...
muszę przyznać, że... — I must admit that...
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać
-
4 przyznać
perf,\przyznać komuś coś obywatelstwo, status jdm etw verleihen; kredyt jdm etw gewähren [ lub einräumen]; nagrodę, wyróżnienie jdm etw zuerkennen [ lub verleihen]; stypendium jdm etw gewähren [ lub zuerkennen]\przyznać, że... zugeben, dass...muszę \przyznać, że... ich muss zugeben, dass...\przyznać się do czegoś etw gestehen\przyznać się do winy sich +akk schuldig bekennen -
5 przyznawać
przyznawać (przyznaję) < przyznać> (-am) kredyt, rabat gewähren; stypendium bewilligen; tytuł, nagrodę, obywatelstwo verleihen;przyznawać rację k-u jemandem Recht geben;przyznam, że … ich gebe zu, dass …;przyznawać się eingestehen; JUR gestehen;przyznawać się do winy seine Schuld eingestehen, seine Schuld bekennen;przyznam się, że … ich muss eingestehen, dass … -
6 przyznawać się
vrprzyznawać się do — +gen to own up lub confess to
(nie) przyznać się do winy — PRAWO to plead (not) guilty
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyznawać się
-
7 przyznawać się
несов. do czegoпризнава́ться, сознава́ться в чём; ср. przyznać się -
8 przyznawać\ się
несов. do czego признаваться, сознаваться в чём; ср. przyznać się -
9 przyznawać
vt→ przyznać -
10 grant
[grɑːnt] 1. vtmoney przyznawać (przyznać perf); request spełniać (spełnić perf); visa udzielać (udzielić perf) +gen2. n ( SCOL)stypendium m; ( ADMIN) dotacja fto take sth for granted — przyjmować (przyjąć perf) coś za pewnik
to grant that … — przyznawać (przyznać perf), że …
it was silly, I grant you — to było głupie, przyznaję
* * *1. verb1) (to agree to, to give: Would you grant me one favour; He granted the man permission to leave.) (od)dać2) (to agree or admit: I grant (you) that it was a stupid thing to do.) przyznawać2. noun(money given for a particular purpose: He was awarded a grant for studying abroad.) stypendium- granted- granting
- take for granted -
11 award
-
12 concede
[kən'siːd] 1. vt 2. viustępować (ustąpić perf), dawać (dać perf) za wygraną* * *[kən'si:d]1) (to admit: He conceded that he had been wrong.) przyznawać2) (to grant (eg a right).) przyznawać -
13 słuszność
- ci; f( uzasadnienie) legitimacyprzyznawać (przyznać perf) komuś słuszność — to admit that sb is right
* * *f.1. (= racja, prawda) rightness; mieć słuszność be right; nie mieć słuszności be wrong; przyznawać komuś słuszność admit that sb is right.2. (= sensowność) ( postępowania) advisibility; (roszczenia, rozumowania, wniosku, zarzutu) legitimacy; (argumentu, decyzji, krytyki) validity.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > słuszność
-
14 признавать
глаг.• dopuszczać• dopuścić• pogodzić• poznawać• poznać• pozwalać• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• rozpoznawać• rozpoznać• spowiadać• uznawać• uznać• wpuszczać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać• zezwalać• zgadzać* * *poczytywać книжн., przyznawać, uznawać -
15 признаваться
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać• zeznać* * *przyznawać się do, wyznawać, zwierzać się -
16 acknowledge
[ək'nɔlɪdʒ]vtletter etc potwierdzać (potwierdzić perf) odbiór +gen; fact przyznawać (przyznać perf); situation uznawać (uznać perf); person zwracać (zwrócić perf) uwagę na +acc* * *[ək'noli‹]1) (to admit as being fact: He acknowledged defeat; He acknowledged that I was right.) uznawać, przyznawać2) (to say (usually in writing) that one has received (something): He acknowledged the letter.) potwierdzać3) (to give thanks for: He acknowledged their help.) wyrażać uznanie za4) (to greet someone: He acknowledged her by waving.) przywitać•- acknowledgement- acknowledgment -
17 признаться
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać* * *przyznać się do, wyznać, zwierzyć się -
18 исповедовать
глаг.• przyznawać• przyznać• spowiadać• wyspowiadać• wyznawać• wyznać* * *(кого-л.) spowiadać, wyspowiadać -
19 разрешать
глаг.• autoryzować• dawać• dopuszczać• dopuścić• dozwolić• nadać• oddać• pozwalać• pozwolić• przyjmować• przyjąć• przyznawać• przyznać• puszczać• udzielać• udzielić• umożliwiać• umożliwić• upełnomocnić• upoważniać• upoważnić• uznawać• użyczać• wpuszczać• włączać• zezwalać• zezwolić• zgadzać* * *dozwalać, pozwalać, przyzwalać, rozwiązywać, zezwalać -
20 уступать
глаг.• cedować• odstąpić• odstępować• przekazać• przyznawać• przyznać• scedować• ulegać• ustąpić• ustępować* * *odstępować, ustępować
См. также в других словарях:
przyznawać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Id, przyznawaćznaję, przyznawaćznaje, przyznawaćwaj {{/stl 8}}– przyznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, przyznawaćam, przyznawaća, przyznawaćają, przyznawaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się – przyznać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szczerze o swoich myślach, zamiarach, ujawniać coś o sobie; potwierdzać czyjeś zarzuty, swoją winę; mówić prawdę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyznawać się do winy, do błędu, do morderstwa. Przyznać się szczerze, otwarcie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyznawać się — Przyznać się (do czegoś) bez bicia zob. bicie … Słownik frazeologiczny
przyznać — dk I, przyznaćznam, przyznaćznasz, przyznaćznają, przyznaćznaj, przyznaćznał, przyznaćznany przyznawać ndk IX, przyznaćznaję, przyznaćznajesz, przyznaćwaj, przyznaćwał, przyznaćwany 1. «uznać coś za słuszne, uznać czyjąś rację; zgodzić się z… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
uderzać się – uderzyć się [bić się] w piersi — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażać skruchę, przyznawać się do winy, także w formie gestu uderzania pięścią w swoją pierś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Muszę się uderzyć w piersi i przyznać, że stało się to z mojej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień